ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 23 ساله )

با سلام
من از مشکل بی اعتماد بی نفسی ، بی انگیزگی و پوچی رنج میبرم....البته لازمه بگم که قبلا به جز کم رویی مشکل دیگه ایی نداشتم و با انگیزه و شاد زندگی موفقی داشتم ولی الان به علت هایی که در بالا ذکر کردم دارم آینده ایی که رو که بناهاش رو محکم گذاشتم خراب میکنم و از دست میدم.....
با تشکر.


مشاور (سیدحبیب الله احمدی)

باسلام. شما به صورت کلی به مسائلی که از آن رنج می برید اشاره کردید. البته بدون آگاهی از جزئیات جامع، من به عنوان یک روانشناس بالینی نمی توانم به طور دقیق و قطعی در مورد ریشه های مسئله ی شما و راه حل های آن اظهار نظر کنم ولی از صحبت هایی که داشتید اینطور به نظر می رسد که مسئله ی اصلی شما حل نشدن همان کمرویی ای است که از آن صحبت کردید. اگر این مسئله در گذشته برای شما چندان مشکل ساز نبوده است به این خاطر بوده که شما در دوره ی کودکی و نوجوانی قرار داشته اید. دامنه ی تعاملات اجتماعی یک کودک یا نوجوان با دامنه ی تعاملات اجتماعی یک بزرگسال اصلاً قابل مقایسه نیست. به علاوه انتظارات اجتماعی زیادی که از یک بزرگسال در موقعیت های اجتماعی وجود دارد، در مورد کودکان و نوجوانان مطرح نمی گردد. بنابراین افرادی که در کودکی از مشکل کمرویی رنج می برند ممکن است در آن دوران این مشکل برای آنان مسائل بارزی بوجود نیاورد ولی اگر این کمرویی حل نشود در بزرگسالی به اضطراب های اجتماعی متعدد تبدیل خواهد شد که با پیامدهایی همچون افت شدید عزت نفس و اعتماد به نفس، فقدان روابط اجتماعی و بین فردی رضایت بخش و ... خواهد شد. برای مقابله با کمرویی و اضطراب های اجتماعی دو راهکار کلی و اساسی وجود دارد. اولاً اینکه سعی کنید روی افکار مولد این اضطراب کار کنید. این افکار معمولاً شامل نگرانی های مفرط از ارزیابی ها و قضاوت های دیگران راجع به خودمان و عملکردمان هستند. این نگرانی ها اساساً غیرمنطقی هستند زیرا هیچ انسانی نمی تواند دائماً نظر مثبت همه ی اطرافیان خود را راجع به شخصیت و عملکرد خود به دست آورد، بنابراین هرانسانی در هرلحظه تأیید یکسری از اطرافیان و عدم تأیید یکسری دیگر از اطرافیان را می تواند جلب کند. حتی ممکن است در زمان هایی رفتار انسان کاملاً درست باشد ولی اصلاً تأییدی از اطرافیان جلب نکند. اما اگر انسان خودش باشد و از نقاب زدن و نگرانی های مفرط دست بردارد، آرامش اصیلی را تجربه خواهد کرد که این آرامش منجر به بهترین عملکرد فردی و اجتماعی خواهد شد. راه حل اساسی دوم این است که سعی کنید از هرکدام از موقعیت های اجتماعی که می ترسید به آن وارد شوید و از هر رفتار و تعامل اجتماعی که نگرانی از اشتباه انجام دادن آن را دارید،‌ اجتناب نکنید. به خودتان فرصت اشتباه کردن بدهید. اشتباه به هیچ وجه از شما آدم حقیری نمی سازد. برای غلبه بر کمرویی باید تمرین کنید که در موقعیت های اجتماعی در جریان تمرین مهارت های اجتماعی در روابط بین فردی، مکرراً دچار اشتباه شوید و در عین حال خودتان را تحقیر نکنید.